چگونه «امید» به ناامیدی رسید؟
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۷۹۹۷۰
محمود صادقی، نماینده سابق تهران در مجلس شورای اسلامی که در فراکسیون امید مجلس دهم عضویت داشت، اتفاقاتی را که فراکسیون امید در مجلس دهم رقم زد و موجب ناکامی‌های این فراکسیون شد، تشریح کرد. در این گفتگو محمود صادقی به اتفاقات پیش آمده بعد از شکست محمدرضا عارف در انتخابات ریاست مجلس اشاره می‌کند.
به گزارش دنیای اقتصاد، آن‌طور که این نماینده عضو مجلس دهم می‌گوید در آن زمان و بعد از شکست عارف او قصد کناره‌گیری از ریاست فراکسیون را هم داشت و از سوی دیگر در اجلاسیه اول در انتخابات ریاست فراکسیون برخی افراد قصد رقابت با عارف را داشتند که بعدا منصرف می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کارنامه مجلس دهم در حوزه تقنینی و نظارتی منتشر شده است و مجموع آنها باید دیده شود و سپس با مجالس قبل و بعد مقایسه شود تا قضاوت واقع‌بینانه‌ای به‌طور کلی از عملکرد مجلس دهم و به‌طور خاص از فراکسیون امید به دست بیاید. در مجموع فراکسیون امید اقدامات خوب هم داشت. البته سعی کردیم در قالب شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان کمیته پایش عملکرد فراکسیون و اعضای فراکسیون را به نوعی استخراج و ارزیابی کنیم و کار تا نیمه انجام شد، اما به سرانجام نرسید؛ به دلیل اینکه انتخابات ۹۸ انتخابات سردی بود، کار این کمیته و شورا تداوم پیدا نکرد. ولی نیاز است که به‌طور دقیق و تفصیلی موضوع بررسی شود. اما باید به چند نکته توجه داشت یک اینکه راهبرد اصلاح‌طلبان در سال ۹۴ در انتخابات مجلس دهم گویای خیلی از مسائل است.
در همان انتخابات هم رد صلاحیت گسترده‌ای صورت گرفت و چهره‌های شاخص اصلاح‌طلبان تقریبا همه به استثنای چند نفری رد صلاحیت شدند. تصمیم ابتدایی تقریبا بر این بود که اصلاح‌طلبان در انتخابات شرکت نکنند و فهرست ندهند، چون کاندیداهایشان رد صلاحیت شده بودند. اما این ایده مطرح شد که با توجه به همزمانی این انتخابات و این مجلس با دولت آقای روحانی و فشار‌هایی که مجلس نهم به دولت آقای روحانی می‌آورد؛ تلاش شود با استفاده از حداقل ظرفیت‌ها ترکیب مجلس تغییر کند و مجلسی روی کار بیاید که تعامل بهتری با دولت داشته باشد؛ بنابراین تصمیم گرفته شد و فراخوانی را منتشر کردند بر این مبنا که هر کسی که نزدیک به اصلاح‌طلبان هستند در آن فراخوان شرکت کنند. من جزو رد صلاحیت‌شدگان بودم که با اعتراض و پیگیری در دقیقه نود صلاحیتم تایید شد.
۲۰۰ نفر در تهران در آن فراخوان شرکت کردند که با یک فرآیندی که، اما و اگر دارد، ۳۰ نفر برای حضور در فهرست امید انتخاب شدند و آن ۳۰ نفر با رای بالا برگزیده شدند. این فهرست شامل اصولگرایان میانه‌رو هم می‌شد و مجموعا حدود ۱۸۰ نفر با لیست امید رای آوردند. اصلاح‌طلبان با راهبردی در انتخابات شرکت کردند به عنوان انتظارات حداقلی و مشارکت حداکثری. یعنی با این حال که واقف بودند رد صلاحیت گسترده‌ای صورت گرفته، انتظارات را به حداقل و مشارکت را به حداکثر رساندند؛ آن هم با افرادی که اکثرا جزو نیروهای ذخیره و بعضا افراد ناشناخته و تعدادی اصولگرایان میانه‌رو بودند. به عنوان مثال در فهرست تهران افراد نزدیک به آقای لاریجانی یعنی آقای نعمتی و جلالی در فهرست امید قرار گرفتند و در قم آقای لاریجانی مورد حمایت قرار گرفت و در سطح شهرستان‌ها هم همین روال ادامه پیدا کرد.
تعداد زیادی از لیست امید خیلی زود راهشان را جدا کردند.
اما با شروع به کار مجلس از همان ابتدا با چالش روبه‌رو شدیم و تعداد قابل توجهی از افرادی که با لیست امید وارد مجلس شده بودند، مدعی شدند که ما خودمان رای آوردیم و نیازی به پشتیبانی شما نداشتیم. اینها اساسا از همان روزهای قبل از افتتاح مجلس راهشان را جدا کردند. این افراد در مجموعه اصلاح‌طلبان قرار نگرفتند و حدود ۸۰ تا ۹۰ نفر فراکسیونی به نام فراکسیون مستقلین تشکیل دادند. حدود ۱۸۰ نفر در فهرست امید قرار گرفتند، اما فراکسیون امید با حدود ۹۸ تا ۱۰۲ نفر تشکیل شد. این نخستین چالشی بود که ورود آن سبکی در انتخابات ایجاد کرد و انشقاق از ابتدا شروع شد.
این وضعیت در عمل نتایج خود را در طول ۴ سال نشان داد. اولا اسم فراکسیون، فراکسیون اصلاحات گذاشته نشد، بلکه فراکسیون امید نام گذاشته شد که بیشتر بر گرفته از نام بنیاد امید ایرانیان است و خود این موضوع گویای بسیاری از اتفاقات است. دوم اینکه بعد از انتخابات با وجود اینکه آقای عارف خیلی زحمت کشیدند و شخصیت اخلاقی و ممتازی دارند، اما نکته‌ای که اتفاق افتاد این بود که منتخبان از بدو شروع به کار مجلس، از احزاب اصلاح‌طلب منقطع شدند. یعنی ارتباط تشکیلاتی از سوی فراکسیون امید با احزاب اصلاح‌طلب که پشتیبان بودند، اصلا برقرار نشد. تعداد قابل توجهی از منتخبان اساسا افراد حزبی نبودند و تعداد قابل توجهی از آنها سابقه فعالیت تشکیلاتی نداشتند که با یک حزبی از احزاب اصلاح‌طلب همکاری داشته باشند.
با گفتن این مسائل، اینکه زمینه‌های عدم موفقیت نسبی فراکسیون در کجا‌ها باید جست‌وجو شود، مشخص می‌شود و برای دوره فعلی هم این تحلیل مفید است. زمانی‌که بنا گذاشته می‌شود برای مشارکت به هر قیمت و مشارکت غیر مشروط در زمانی‌که فضای رقابت واقعی وجود ندارد و با نیروهای ذخیره شرکت می‌کنیم؛ این موضوع پیامد‌هایی دارد. به هر حال فراکسیون امید به گونه‌ای مدیریت می‌شد که اساسا ارتباط تشکیلاتی با عقبه اصلاح‌طلبی تقریبا منقطع بود.
عارف نمی‌خواست رئیس فراکسیون امید شودبه صورت سالانه جلسه‌ای میان فراکسیون امید و آقای خاتمی برگزار می‌شد، اما این جلسه در حد یک جلسه مختصری بود و شاید آقای خاتمی به صورت غیر مستقیم گلایه‌هایش را منتقل می‌کرد. اما مساله این بود که اساسا به صورت ساختاری و تشکیلاتی این ارتباط وجود نداشت. فراکسیون هم به دلیل نحوه‌ای که مدیریت می‌شد اساسا سرگردان بود. چون آقای عارف انتظار داشتند که به عنوان رئیس مجلس برگزیده شوند و زمانی‌که این اتفاق نیفتاد ایشان دچار سرخوردگی شدند؛ حتی قصد داشتند در ابتدا از ریاست فراکسیون هم کناره‌گیری کنند. به هر حال زمانی‌که در انتخابات ریاست مجلس موفق نشدیم همه انگیزه‌های قبلی در آقای عارف و تعدادی از اعضای فراکسیون امید به‌شدت کاهش پیدا کرد؛ یعنی برنامه اول اصلاح‌طلبان در کسب کرسی‌های اصلی هیات رئیسه مجلس ناموفق بود و بعد از آن هم سرخوردگی و شکافی میان بخشی از لیست امید ایجاد شد که این موضوع بر عملکرد فراکسیون سایه انداخت.
چون شفافیت در آرا هم وجود نداشت حدس زیادی زده می‌شد و قراین زیادی بود که حتی تعدادی از افرادی که ظاهرا در فراکسیون امید حضور داشتند بیشتر زیر چتر آقای لاریجانی قرار گرفتند. این وضعیت به‌شدت از همان ابتدا فراکسیون امید را تضعیف کرد و تا آخر و در همه اجلاسیه‌ها این موضوع سایه انداخت و در انتخابات کمیسیون‌ها نیز این موضوع خودش را نشان داد.
امیدی‌ها غریبه بودند و طرفداران لاریجانی صاحبخانهچون آقای لاریجانی در مجلس قبل حضور داشتند و رئیس بودند و اصلاح‌طلبان نیز بعد از ۳ دوره به مجلس برمی‌گشتند همه اهرم‌های مدیریتی و نفوذ دست تیم آقای لاریجانی بود. انگار ما غریبه بودیم و آنها صاحب‌خانه؛ بنابراین بر چینش کمیسیون‌ها و همه ارکان مدیریتی مجلس تاثیرگذاری می‌کردند. فراکسیون امید نیز به لحاظ تشکیلاتی از برنامه، چابکی و انسجام برخوردار نبود که بتواند اعضای خودش را مدیریت کند. در روزهای اول مجلس دهم، اعضای فراکسیون امید در مجلس رها بودند. در آن روز‌ها بررسی اعتبارنامه‌ها در کمیسیون‌های مختلف مطرح بود و اکثرا اعضای فراکسیون همدیگر را نمی‌شناختند؛ چون چهره‌ها ناشناس بودند و نیرو‌هایی بودند که اغلب شناخته شده نبودند و مدیریتی هم در فراکسیون امید نبود که اعضا را به یکدیگر وصل کند تا کار منسجمی در کارهای زیرساختی ابتدایی همچون تقسیم افراد در کمیسیون‌ها صورت بگیرد. البته جلساتی در دفتر آقای عارف برگزار می‌شد، اما خیلی ناکافی بود؛ بنابراین در همان ابتدا در چینش کمیسیون‌ها خیلی اتفاقات افتاد و تا آخر تاثیرگذار بود.
تعداد محدودی از نیرو‌ها توان نوشتن یک طرح برای مجلس را داشتندما یک برنامه ۱۲۶بندی را اعلام کرده بودیم، اما فراکسیون هیچ‌گونه فعالیت و کنش و اقدامی برای اجرایی کردن آن برنامه‌ها نداشت. از طرف دیگر با این چالش روبه‌رو بودیم که دولت آقای روحانی هم تعامل روشنی با فراکسیون برقرار نکرد و بیشترین ارتباطش با آقای لاریجانی و تیم آقای لاریجانی بود. ما با چنین وضعیتی وارد مجلس شدیم و انتظاراتی که جامعه از فراکسیون امید داشت اساسا در چنین وضعیتی قابل تحقق نبود. یعنی نه نیرو‌ها از کیفیت لازم برخوردار بودند و نه تشکیلات فراکسیون از عقبه کارشناسی اصلاح‌طلبان استفاده می‌کرد. برای مثال تعداد محدودی از نیرو‌ها توان نوشتن یک طرح برای مجلس را داشتند؛ بنابراین به نظر می‌رسید فراکسیون بیشتر حالت واکنشی، بی‌برنامگی و تقریبا رهاشدگی در کارهایش داشت. البته با همین وضعیت هم فراکسیون امید تاثیرات زیادی مخصوصا در حمایت از لوایح دولت داشت. همچنین در دوره دوم دولت آقای روحانی، فراکسیون امید در رای اعتماد به وزرا و مقابله با حرکات ایذایی که طیف اصولگرا علیه آقای روحانی انجام می‌داد، اقدامات موثری داشت.
دولت دوم روحانی از تعامل با اصلاح‌طلبان دور شداگرچه از همان ابتدا با توجه به شرایط، راهبرد اصلاح‌طلبان انتظارات حداقلی بود، اما در سطح جامعه انتظارات از اصلاح‌طلبان و فراکسیون خیلی بالا رفت. برای مثال وعده رفع حصر مطرح شد؛ در حالی‌که فراکسیون ظرفیت بالایی نداشت و اساسا این موضوع در حیطه اختیارات مجلس نبود. همان‌طور که مردم هم این موضوع را حس کرده‌اند اساسا مجلس دیگر از آن چیزی که ترسیم شده بود که در راس امور است و میزان رای ملت است، بسیار دور شده است و نهادهای غیر انتخابی قوه قانون‌گذاری را احاطه کرده‌اند و جدا از شورای نگهبان که به صورت ساختاری وجود دارد، مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورای عالی نظارت بر سیاست‌های کلی و نهادهای دیگر و شوراهای عالی دیگر هر کدام بر بخشی از حیطه اختیارات مجلس سایه انداخته‌اند. در مجموع جدا از ضعف درونی اعضای فراکسیون امید که نیروهای درجه یک نبودند و ضعف ساختاری و تشکیلاتی فراکسیون امید که با عقبه تشکیلاتی اصلاح‌طلبان ارتباط ساختاری نداشت، خود مجلس نیز از آن کارآیی و اثربخشی لازم برخوردار نبود و نیست.
در مجلس یازدهم نیز اصولگرایان با کلی وعده آمدند، اما در حال حاضر خودشان و بدنه‌شان سرخورده شدند. چون انتظارات از مجلس بالاتر از حدی است که برایش در نظر گرفته شده است. برای مثال اگرچه در مجلس دهم نمایندگان در نطق‌هایشان جسورانه و شجاعانه مساله رفع حصر را مطرح کردند و حتی کمیته رفع حصر تشکیل شد و مذاکرات زیادی با دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی برگزار می‌شد و یکی از دغدغه‌ها بود؛ اما بعدا فراکسیون با زمین سفت واقعیت مواجه شد که این موضوع فراتر از حد اختیارات مجلس است.
همچنین در خیلی از حوزه‌ها که ما با آن درگیر بودیم یکی از مسائل این بود که در طول ۴ سال به‌جای اینکه فراکسیون به شکل فعال بتواند برنامه‌هایی را که از قبل اعلام کرده بود دنبال کند در واقع با رویداد‌ها و اتفاقات مواجه می‌شد و بیشتر درگیر روزمرگی می‌شد. برای مثال دانشجویان و فعالان محیط زیست را بازداشت می‌کردند یا یک روزنامه را توقیف می‌کردند و این موضوعات عملکرد مطابق برنامه فراکسیون را تحت‌الشعاع قرار می‌داد؛ بنابراین مجموعه‌ای از ضعف‌های درونی که غیر‌قابل‌انکار است و تهدیدات بیرونی، عملا نگذاشت فراکسیون انتظارات جامعه را برآورده کند.
البته بدنه احزاب اصلاح‌طلب راهبرد انتظارات حداقلی را ترسیم کردند، اما بعدا با شروع به کار مجلس سطح این انتظارات افزایش پیدا کرد. از سوی دیگر مخصوصا دولت دوم آقای روحانی از تعامل با اصلاح‌طلبان دور شد و در مجموع فراکسیون امید نتوانست انتظارات جامعه را برآورده کند.
تاجگردون در فراکسیون امید مدعی ریاست بوداعضای فراکسیون امید برای آقای عارف احترام قائل بودند. البته در ابتدا و در اجلاسیه اول برخی از افراد همچون آقای تاجگردون در فراکسیون امید مدعی ریاست بودند و می‌خواستند کاندیدای ریاست شوند. اما این اتفاق نیفتاد. از سوی دیگر فرصت به سایر افراد هم داده نمی‌شد. به عنوان مثال آقای عارف، رئیس فراکسیون و رئیس مجمع نمایندگان استان تهران بودند. در حالی‌که می‌توانستند ریاست مجمع نمایندگان استان تهران را به فرد دیگری بسپارند، اما آنجا نیز ایشان کاندیدا شدند و فضا هم به شکلی نبود که افراد بتوانند مخالفت کنند. یعنی هم همه احترام ایشان را نگه می‌داشتند و هم نمی‌خواستند باعث برهم خوردن انسجام شوند.
در حالی‌که مگر یک فرد چقدر توانایی دارد، ایشان رئیس فراکسیون امید، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس نمایندگان تهران بودند؛ بنابراین عناوین مختلفی در یک فرد جمع شده بود و به‌طور طبیعی این موضوع کارآیی فرد را کاهش می‌دهد. اما به هر حال زمینه داده نمی‌شد که افراد دیگری مطرح شوند. در انتخابات هیات رئیسه هم همین مسائل مطرح بود. برای مثال من هر دوره می‌گفتم ما دو نایب رئیس یعنی آقایان مطهری و پزشکیان را داریم و آنها بیایند و هر سال گزارش عملکرد بدهند، اما در عمل این اتفاق نمی‌افتاد و با یک قیام و قعود اینها سمت‌ها را اشغال می‌کردند؛ بنابراین فراکسیون امید در کنش‌ها فراکسیون فعالی نبود و فاقد برنامه بود و از طرفی دچار نوعی محافظه‌کاری بود.
عارف از برخی طرح‌ها حمایت نمیکردمنش آقای عارف روش آرام است که در جای خود در بسیاری از مواقع روش پسندیده‌ای است. اما انتظارات جامعه را برآورده نمی‌کرد. خیلی از رویداد‌ها که اتفاق می‌افتاد جامعه منتظر بود تا فراکسیون موضع بگیرد، اما در خیلی از موارد موضع ما سکوت بود. البته غیر از افرادی که قالب‌های مرسوم فراکسیون را می‌شکستند و در یک مواردی سخن می‌گفتند. اما در مجموع آن چیزی که چهره بیرونی فراکسیون را در جامعه ترسیم می‌کرد بیشتر سکوت و محافظه‌کاری بود اگرچه بخشی از این تصویر را رسانه‌های جناح مقابل می‌ساختند.
به عنوان مثال صداوسیما که الان دائم زنگ می‌زند و دعوت می‌کند که در برنامه‌های مختلف شرکت کنم و من حتی یک برنامه را هم قبول نکردم، آن زمان کلا درهایش به روی اعضای فراکسیون بسته بود. حتی نطق‌های خیلی از افراد سانسور شده و تحریف شده بازتاب داده می‌شد؛ بنابراین صداوسیما و برخی از رسانه‌های این طیف فراکسیون را بایکوت کرده بودند و اتفاقات را وارونه جلوه می‌دادند که این امر در چهره‌سازی از فراکسیون امید موثر بود. همان‌طور که گفتم مجموع ضعف‌های درونی و تهدیدات بیرونی این تصویر را از فراکسیون ساخت که فراکسیون کارآمدی نیست.
البته این‌گونه نبود که آقای عارف عملا مانع به سرانجام رسیدن برخی طرح‌ها شوند، اما حمایت هم نمی‌کردند. در واقع جدیت لازم را به خرج نمی‌دادند. شاید آقای عارف فکر می‌کردند اولویت‌ها اینها نیست و اولویت‌های دیگری که مدنظرشان بود را دنبال می‌کردند. اما در مجموع آن کوشش و جدیت لازم در پیگیری مسائل از جانب ایشان دیده نمی‌شد. ایشان مسائل را در سکوت دنبال می‌کردند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل اعضای فراکسیون امید فراکسیون امید دولت آقای روحانی فراکسیون امید احزاب اصلاح طلب آقای لاریجانی اصلاح طلبان کمیسیون ها همان ابتدا برای مثال رد صلاحیت لیست امید آقای عارف مجلس دهم نیرو ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۷۹۹۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوری قزلجه: ریاست قالیباف از بیرون مجلس حمایت می‌شود /طرح‌های «صیانت» و «شفافیت» سفارش شده بودند /نگران رادیکال‌های مجلس آینده نیستم
فرشته صائمی؛ «برخی طرح‌های مجلس یازده سفارشی بودند»، «اصلاح قانون انتخابات مجلس نیاز به اصلاح دارد»، «طرح‌ها و لوایح مجلس یازدهم برای جامعه مشکل به وجود آورد» و... اینها نکاتی است که غلامرضا نوری قزلجه در «کافه خبر» خبرگزاری خبرآنلاین در واکاوی عملکرد مجلس یازدهم بیان می کند و آنها را شاخصی می داند که مجلس دوازدهم نباید بر آن سبک و سیاق فعالیت کند.
رئیس فراکسیون مستقلین مجلس دوازدهم در قسمتی از این گفتگو به ویژگی‌های رئیس آینده مجلس اشاره می‌کند و فرماندهی و ریاستی نبودن را از جمله ویژگی‌های رئیس مجلس آینده قلمداد می‌کند. نوری قزلجه موضع‌گیری داوطلبین ریاست مجلس برابر تحریم‌ها را از جمله فاکتورهای مهم برای انتخاب رئیس مجلس در نظر می‌گیرد.
حضور پررنگ رادیکال‌ها از جمله نکاتی است که نوری قزلجه در مورد مجلس دوازدهم مطرح می‌کند. او که از جمله نمایندگان مجلس یازدهم است که در مجلس دوازدهم نیز حضور دارد، ضمن استقبال از حضور طیف‌های مختلف در مجلس می‌گوید بابت حضور رادیکال‌ها در مجلس ترس و نگرانی ندارد.
از دیگر نکات مهم در گپ و گفت با نوری قزلجه اشاره او به برخی طرح های سفارشی در مجلس یازدهم بود. او می گوید طرح هایی چون شفافیت، صیانت یا اصلاح قانون انتخابات از بیرون به مجلس سفارش شده بود.
«بخش اول» از گفتگو با غلامرضا نوری قزلجه، رئیس فراکسیون مستقلین مجلس یازدهم چند روز پیش با تیتر «دولت یا قوه قضاییه می‌توانند لایحه عفاف و حجاب را پس بگیرند /۳۰۰ تحقیق و تفحص؟! شورش را در آوردند» منتشر شد.
در ادامه «بخش دوم» گفتگوی خبرگزاری خبرآنلاین با غلامرضا نوری قزلجه، رئیس فراکسیون مستقلین مجلس یازدهم را می‌خوانید؛
******
*آقای نوری قزلجه! پیش‌بینی شما از وضعیت فراکسیون‌ها در مجلس دوازدهم به چه صورت است؟ برخی‌ها بر این عقیده‌اند که مجلس دوازدهم فراکسیون اکثریت ندارد، به نظر شما در این شرایط فراکسیون مستقل تا چه اندازه قدرت مانور دارد؟
حدود یک ماه دیگر مجلس دوازدهم شکل می‌گیرد و فراکسیون‌های سیاسی، یکی از آن ارکان اصلی هستند، هنگام شروع مجلس و حتی یک مقدار قبل از شروع رسمی مجلس، فعالیت خود را شروع می‌کنند. نکته مورد توجه این است که با وجود اینکه هنوز انتخابات دور دوم مجلس انجام نشده اما فعالیت‌هایی برای شکل‌گیری فراکسیون‌های سیاسی مجلس صورت گرفته است.
در مجلس دوازدهم، فراکسیون اکثریت مطلق نداریمبه طور کلی در مجلس دوازدهم فراکسیون اکثریت مطلقی وجود نخواهد داشت چراکه انتخابات این مجلس متفاوت از مجالس گذشته شد و نتیجه‌ای رقم خورد که شاید برای طراحان، فعالان یا دست‌اندرکاران قابل پیش‌بینی نبود، به این معنی که نتیجه متفاوتی داشت، به همین دلیل فراکسیون‌های متفاوتی شکل می‌گیرند و احتمالاً پنج فراکسیون سیاسی در این مجلس شکل بگیرد.
بنابراین لاجرم باید یک مجلس تعاملی باشد و برعکس مجلس یازدهم که یک فراکسیون اکثریت مطلق وجود داشت و در شکل‌گیری ارکان مجلس یا موقعیت‌ها و حتی فعالیت‌های روزمره توجه زیادی به فراکسیون اقلیت اما برعکس در مجلس دوازدهم باید ائتلافی بین فراکسیون‌ها صورت بگیرد که اکثریتی برای انتخاب رئیس و هیات رئیسه شکل بگیرد. بنابراین لاجرم باید یک مجلس تعاملی باشد. در مجموع تعامل بین فراکسیون‌های مجلس دوازدهم از مجلس یازدهم که فراکسیون اکثریت مطلق داشت و توجهی به صدای اقلیت نداشت، بهتر خواهد بود.
حدود ۹۰ نفر از نمایندگان مجلس دوازدهم مستقل هستند*چه تعدادی از نمایندگان مستقل به مجلس دوازدهم راه پیدا کردند؟
تعداد نمایندگان مستقل، گرایش‌های اعتدالی و بعضاً هم اصلاح‌طلبی در مجلس دوازدهم حدود دو برابر مجلس یازدهم هستند، یعنی حدود ۸۰ تا ۹۰ نفر هستند، البته انتخابات دور دوم مجلس دوازدهم را پیشرو داریم و نمی‌شود به عدد دقیق اشاره کرد.
فراکسیون مستقلین در انتخابات ریاست مجلس تاثیرگذار خواهد بود* مشخصاً گفته می‌شود که قالیباف و متکی برای ریاست مجلس بر روی مستقلین سرمایه‌گذاری می‌کنند، آیا تاکنون با شما تماس گرفته‌اند؟
خیر، هنوز با بنده تماسی که مبنای آن برای انتخاب رئیس مجلس باشد، انجام نشده است. طبیعتاً تماس‌ها وجود دارد چراکه ما همکارانی هستیم که در صحنه سیاسی کشور فعالیت می‌کنیم، ارتباطاتی داریم اما از طرف افراد مذکور هنوز موضوع درخواست برای کمک به ریاست باز نشده اما با توجه به ترکیب تعداد اعضای فراکسیون‌های سیاسی مجلس، فراکسیون مستقلین از تاثیرگذارترین آنها خواهد بود، مخصوصاً که این فراکسیون از انسجام درونی برخوردار است، طبیعتاً اثرگذاری بیشتر خواهد داشت و در مقایسه با فراکسیون‌های مقابل بیشتر مورد اعتماد خواهد بود.
البته با عنوان مستقلین جلسه‌ای تکمیلی که بتوانیم نام فراکسیون را انتخاب کنیم، برگزار نکردیم. اگر لفظ مستقلین را استفاده می‌کنیم به این دلیل است که اغلب منتخبین تحت عنوان مستقل در انتخابات مجلس دوازدهم شرکت کردند.
*علاوه بر قالیباف و متکی که نام آنها آورده شد، به نظر شما داوطلبین احتمالی رئیس مجلس چه کسانی هستند؟
گاهی بعضی از اسامی را می‌شنویم. برای مثال نام آقایان رسایی، متکی، قالیباف و ذوالنوری را به عنوان داوطلبین ریاست مجلس شنیدم، البته اوایل بحث آقاتهرانی هم در محافل، هم در مجلس و چه در بیرون از مجلس برای ریاست مطرح بود، نکته قابل توجه این است که نام این افراد برای ریاست مجلس را نه صرفاً از طرف خودشان بلکه بعضی افراد این اسامی را مطرح می‌کردند.
*فراکسیون مستقلین هم داوطلبی برای ریاست مجلس دارد؟
در فراکسیون مستقلین هنوز بر روی این قضیه بحث نکردیم اما معرفی کاندیدا برای ریاست کاندیدا توسط فراکسیون منتفی نیست.
شاید مستقلین از ریاست فردی به جز قالیباف حمایت کنند*احتمال ریاست کدام یک از این افراد برای تصدی ریاست مجلس بیشتر است؟
به نظرم هنوز بسیار زود است که در مورد ریاست مجلس اظهارنظر کنیم چراکه ابتدا باید آرایش دقیق فراکسیون‌های سیاسی مشخص شود و بعد از آن تصمیم گرفت. البته ما هم در فراکسیون مستقلین جلساتی داشتیم اما هنوز به صورت مصداقی وارد موضوع ریاست مجلس نشده‌ایم. لذا داوطلبین باید بیشتر خودشان را مطرح کنند و مواضع‌شان را مشخص کنند، بعد فراکسیون برای حمایت از دواطلبین تصمیم‌گیری کند.
*احتمال دارد فراکسیون مستقلین برای ریاست مجلس از فردی غیر از قالیباف حمایت کند؟
بله، نظر افراد است و این احتمال وجود دارد. باید با داوطلبین صحبت کنیم و آنها برنامه‌ها و دیدگاه‌های خود را مطرح کنند. لذا احتمال همه اتفاقات وجود دارد.
*فراکسیون مستقلین در چه صورت حاضر است از قالیباف برای ریاست مجلس حمایت کند؟
کارهای مجلس یک کار سیاسی است و همه در مجلس یک هدف را دنبال می‌کنیم و برای تعقیب این اهداف، اسباب، وسایل و ملزوماتی هم در مجلس وجود دارد که ارکان مجلس یکی از مباحث مهم و مطرح در مدیریت مجلس و تعقیب آن اهدافی است که همه منتخبین و فراکسیون‌های سیاسی به دنبال اجرایی شدن آنها هستند این برنامه‌ها در مجلس و محفل شکل خواهد گرفت، بحث و بررسی خواهد شد و ارکانی از قبیل کمیسیون‌ها و هیات رئیسه لازم دارد.
طبیعتاً هر فرد یا فراکسیونی بخواهد تاثیرگذار شود باید در این ارکان و اسباب مجلس ایفای نقش کند که بتواند برنامه‌های خودش را پیاده کند و اگر بنابر تعامل است باید این موضوع هم در نظر گرفته شود. طبیعتاً اگر فراکسیون مستقلین بخواهد با هر فراکسیونی تعامل و همکاری کند حتماً این اعلام آمادگی را خواهد کرد که در شکل‌گیری ارکان و نهادهای مجلس شورای اسلامی نقش‌آفرینی کند.
فراکسیون مستقلین برای حمایت از داوطلبین ریاست مجلس شرط نمی‌گذارد اما...*بنابراین مستقلین به شرط حضور در هیات رئیسه یا حضور در ریاست کمیسیون‌ها از آقای قالیباف یا هر فرد دیگری، حمایت خواهد کرد...
اینکه بگوییم این شرط را می‌گذاریم شاید ادبیات خوبی نباشد اما طبیعتاً هر کسی به مجلس آمده، اول به مردم حوزه انتخابیه خودش و بعد به مردم کشور متعهد شده است، لذا طبق قانون اساسی همگی متعهد هستند خدمت و کمک کنند، مسائل و مشکلات را حل کنند، که برای حل مشکلات اسباب و عواملی لازم است که ارکان و نهادهای مجلس شورای اسلامی هم جزء آنها است، قطعاً کسی نمی‌گوید آقا! ما هم می‌خواهیم این کار را انجام دهیم، دنبال اهداف و برنامه‌هایی هستیم اما در شکل‌گیری آنها نمی‌خواهیم مشارکت داشته باشیم. اینکه شدنی نیست. بنابراین ما برای حمایت شرط نمی‌گذاریم، اما از الزامات کار پارلمانی و سیاسی در تعاملات بین فراکسیون‌ها، مشارکت همین مباحث است.
*در حال حاضر هنوز تکلیف ۴۵ کرسی مجلس مشخص نشده است، از بین این ۴۵ کرسی که داوطلبین آنها هم مشخص هستند، مستقلین چند کاندیدا دارند و می‌توانند از اینها یارگیری کنند؟
در صورتی که دوستان رأی بیاورند، ما در بین افرادی که دور دوم وارد مجلس دوازدهم می‌شوند حدود ۱۰ کرسی را می‌توانیم کسب کنیم و امیدواریم که این اتفاق هم بیفتد.
اعضای فراکسیون مستقلین به دنبال لیدری نیستند*به نظر شما در بین چهره‌های حاضر در مجلس دوازدهم، چه کسی قدرت منسجم کردن مستقلین در مجلس را دارد و می‌تواند لیدری این جریان را بر عهده بگیرد و اثرگذاری داشته باشد؟
چهره‌های شاخص فراوانی در بین مستقلین هستند و من با آنها صحبت داشتم، در حقیقت افراد توانمند و مدیری وجود دارند که می‌توانند از عهده این مسئولیت برآیند. منتهی افرادی که در این فراکسیون حضور دارند به دنبال مسائل لیدری از قبیل اینکه چه کسی باشد، چه کسی نباشد و رئیس چه کسی باشد و نایب رئیس چه کسی باشد، نیستند و شاید یکی از شاخصه‌های مهم تفکر مستقل این است که خیلی دنبال این مباحث نیستیم و در حقیقت دنبال نتایج هستیم.
اما در مورد اینکه چه افرادی هیات رئیسه فراکسیون را عهده‌دار خواهند بود و قبول زحمت خواهند کرد، می‌توان گفت افراد زیادی این توان را دارند، امیدواریم اعلام آمادگی کنند و در آن اولین مجمعی که فراکسیون در آستانه تشکیل مجلس دوازدهم خواهد داشت، با نظر اکثریت اعضا مشخص خواهد شد.
در مجلس دوازدهم از نظرات مطهری استفاده خواهیم کرد* مستقلین حاضر در مجلس دوازدهم ذیل لیست صدای ملت که متشکل از برخی احزاب اصلاح‌طلب و حزب اعتدال و توسعه است، وارد مجلس شدند. تا چه اندازه تصمیمات فراکسیون مستقلین قرار است با بیرون و به ویژه افرادی نظیر علی مطهری هماهنگ شود؟
الزاماً همه آن حدود ۹۰ نفر که اشاره کردم داخل آن لیست نیستند و بسیاری از آنها هم واقعاً مستقل هستند. از طرفی با این هماهنگی بیرونی حساسیتی داریم و آنچه که خصوصاً در مجلس یازدهم اتفاق افتاد، کارهای سفارشی که از بیرون برای مجلس داده شد و تصمیمات عجیب و غریبی که در این حوزه گرفته شد، خوشبختانه بسیاری از آنها نتوانست قانونی شود ولی بعضی از آنها هم توانستند قانونی شوند، این یک تجربه تلخی است.
از این‌رو خیلی نمی‌خواهیم نگاه به بیرون داشته باشیم. البته مشورت و کمک گرفتن از بیرون، از دانشگاه‌ها، اساتید، حوزه‌ها، نخبگان و ذینفعان از الزامات کار مجلس است. حتی جایی در آیین‌نامه مجلس هم آمده که نظرات این قبیل افراد باید گرفته شود، از طرفی ما هم خودمان را بی‌نیاز از نقطه نظرات نمی‌بینیم اما در مورد اینکه دستورات از بیرون از مجلس صادر شود، یک مقدار نگرانی وجود دارد و در تصمیم‌گیری‌های اساسی حتماً از این موضوع فاصله خواهیم گرفت، به این ترتیب که محور همین نمایندگان و اعضای فراکسیون خواهند بود ولی قطعاً از نقطه‌نظرات نخبگان و سیاسیون جامعه و کسانی که بسیار دوست داشتیم در جمع ما حضور داشته باشند، در حوزه‌های مختلف استفاده خواهیم کرد، به دلیل اینکه اسم بردید حتماً از نقطه نظرات مطهری، استفاده خواهیم کرد و کمک خواهیم گرفت.
طرح‌های صیانت و شفافیت که برای جامعه مشکل درست کردند، سفارشی از بیرون بودند*نگرانی صدور دستور از بیرون به مجلس فقط مختص به فراکسیون مستقلین است یا اینکه در سایر فراکسیون‌ها هم این نگرانی وجود دارد؟
در مجلس یازدهم این اتفاقات افتاد اما نه برای فراکسیون مستقلین. در مجلس یازدهم از دیدگاه اکثریت فراکسیون مستقلین خیلی محلی از اعراب نبود. اما در کل مجلس آن سفارشاتی که می‌گیرند، معمولاً برای مجلس و جامعه آسیب‌زا است.
در حال حاضر فرصت نیست وگرنه می‌توانستم به آن طرح‌ها و لوایحی که مجلس یازدهم از بیرون سفارش گرفته، بپردازم. یکی از این موارد که از بیرون سفارش شد طرح شفافیت بود که زمان مجلس را گرفت و در پایان هم به آن شفافیت مد نظر نرسید، بلکه در حد رفع تکلیفی پیش رفت که بسیار حاشیه داشت و بسیار وقت مجلس را گرفت و یا در بحث لایحه حجاب که ۹ ماده را قوه قضاییه به عنوان لایحه فرستاده بود، بعد ۷۰ و چند ماده شد، که مشخص شد آن موارد هم سفارشات بیرونی بود که می‌آمد.
علاوه بر این طرح صیانت هم کاملاً سفارشی بود و از بیرون آمد. مشاهده کردید این طرح‌ها و لوایح چقدر حاشیه داشتند و وقت مجلس را گرفتند و حتی برای جامعه مشکلاتی درست کرد.
اصلاح قانون انتخابات سفارشی از بیرون بودهمچنین در مورد اصلاح بعضی از قوانین نیز وضعیت به همین ترتیب بود کما اینکه در مورد قانون انتخابات ریاست جمهوری بود که خوشبختانه کنار گذاشته شد و یا بحث انتخابات شوراها که آن هم خوشبختانه کنار گذاشته شد و با اصلاح آنها مخالفت کردیم، همگی سفارشی بودند.
بحث دیگر انتخابات مجلس بود که بخشی از آنها تصویب شد و در عمل هم یکسری مشکلات را ایجاد کرد و لازم است اصلاح شود. اینها نمونه‌ای از اقدامات مجلس یازدهم بود که متأسفانه سفارشی بودند و مشکل ایجاد کردند. به همین دلیل گفتم که نگرانی و ترس این را داریم که بگوییم با بیرون کار خواهیم کرد. البته حتماً مشورت خواهیم گرفت و نظرات و پیشنهادات را می‌شنویم ولی آن اختیاری که اصل ۸۵ قانون اساسی به نمایندگان داده را به کسی نمی‌دهیم.
موافقان طرح صیانت حاضر نشدند در صداوسیما با من مناظره کنند*مواردی نظیر عفاف و حجاب، لایحه بودند اما طرح صیانت و طرح شفافیت طرح‌هایی بودند که از دل خود مجلس بیرون آمدند، به دستوری بودن این طرح‌ها اشاره کردید، فکر می‌کنید دستورات از طرف کدام جریانات یا جبهه‌ها برای مجلس صادر شده است؟
ابتدا باید به این نکته اشاره کنم که در آن مباحث مذکور وقتی می‌گویم موضوع بیرون از مجلس بود، شاهد دارم. چنانچه به خاطر دارم صدا و سیما از بنده به عنوان مخالف طرح صیانت دعوت کرد اما هیچ موافقی حاضر نبود بیاید صحبت کند، چراکه در جریان نبودند که صحبت کنند.
در همین شرایط گفتم که طرح صیانت از بیرون سفارشی است که کم کم به این طرف و آن طرف درز کرد، به صدا و سیما آمدند، نشستند و گفتند این را ما نوشته بودیم، منظورمان این بود، مشخص شد که آن را افراد غیر نماینده و خارج از مجلس، طرح صیانت را طراحی کرده بودند.
کمک گرفتن با اینکه طرحی را طراحی کنند و بگویند این را بگیر تصویب بکن، فرق می‌کند. بنابراین برای ارائه طرح باید نماینده اراده اولیه و تصمیم‌گیر باشد اما در جهت پخته‌تر شدن و دقیق‌تر شدن آن تصمیم می‌تواند از همه کمک بگیرد و هیچ اشکالی هم ندارد.
فقط لایحه عفاف و حجاب دستکاری نشد، موارد دیگر هم بود*برخورد دستوری در لایحه عفاف و حجاب هم مشهود بود؟
بله، کما اینکه در آخرین نشستی که در خبرگزاری خبرآنلاین داشتیم همین موضوع مطرح شد که همکارم اشاره کرد لایحه حجاب دستکاری شده است. البته به نظرم دستکاری صرفاً در همین لایحه نبود. اتفاقات زیادی در این مجلس افتاد که امیدواریم دیگر ان‌شاءالله دیگر تکرار نشود ولی متأسفانه از این دستکاری‌ها در موارد دیگری هم بود.
*در چه مواردی؟
مجلس گذشت، نمی‌خواهم وارد این موضوعات شوم چراکه می‌خواهیم از آن درس بگیریم و نگذاریم این اتفاقات تکرار شود ولی در بسیاری از موارد دستکاری صورت گرفت.
*در مورد ترکیب اصولگرایان و تندروها، فکر می‌کنید مجلس یازدهم خوش خیم‌تر بود یا مجلس دوازدهم؟
به نظر بنده از نظر تعداد، مجلس دوازدهم بهتر و خوش‌خیم‌تر است اما از نظر اینکه افراد رادیکالی داخل مجلس هستند، این نکته در مجلس دوازدهم پررنگ‌تر است. بابت اینکه افراد با دیدگاه‌های متفاوت و حتی رادیکال به مجلس دوازدهم آمده‌اند، احساس خطر نمی‌کنم به شرط اینکه آن اخلاق حرفه‌ای در مجلس رعایت شود. نکته حائز اهمیت این است که همین اختلاف نظرهای عمیق می‌تواند در بسیاری از کارهای مجلس کمک کند.
به این معنی که وقتی جایی اختلاف نظر باشد، گفت‌وگو صورت بگیرد، تضارب آرا باشد، معمولاً از آنجا تصمیمات پخته‌تری بیرون می‌آید تا جایی که همه بگویند بله و کسی هم اعتراض و بحثی نکند. یعنی سنخ کار مجلس به این ترتیب است که حتماً باید با هر موضوعی، مخالفی و موافقی صحبت کند که ابعاد قضیه باز شود. لذا با وجود چهره‌های شاخص چه در فراکسیون مستقلین که افراد شاخص و صاحب‌نظر زیادی در آن حضور دارند، چه در فراکسیون‌های دیگر که افراد شاخص و صاحب‌نظری وجود دارند و نسبت به آن دیدگاه‌های خودشان هم مُصِر هستند، همگی به تصمیمات مجلس کمک می‌کند منتهی به شرط آنکه اخلاق رعایت شود و این فضا حفظ شود که بحث‌های عقلایی و منطقی صورت بگیرد و از حاشیه‌پردازی خودداری شود.
حمایت بیرونی از ریاست قالیباف بر مجلس را رد نمی کنم*شانس ریاست کدام کاندیدا را برای ریاست مجلس بیشتر می‌دانید؟ آیا ریاست قالیباف از بیرون مجلس حمایت و شارژ می‌شود؟
این احتمال وجود دارد که ریاست قالیباف از بیرون مجلس شارژ شود و من این را رد نمی‌کنم اما در مورد اینکه بگوییم شانس کدام کاندیدا برای کسب کرسی ریاست مجلس بیشتر است، نکته این است که هنوز در جمع منتخبین این موضوع را باز نکردیم و صحبت نکردیم.
اما در مجموع به نظر بنده اول باید برنامه‌های گذشته افراد را مشاهده کنیم به این ترتیب که در جاهای مختلف مدیریتی چه در مجلس چه در غیرمجلس چگونه عمل کردند، همچنین تعهدات و برنامه‌هایی می‌دهند را باید بررسی کنیم چراکه به هر حال رئیس مجلس در کشور ما یک مقدار متفاوت از سایر کشورها است.
مجلس باید به صورت نماینده محور اداره شود نه فرمانده محوربه عبارت دیگر در سایر کشورها رئیس مجلس در حد سخنگو است اما در کشور ما، رئیس مجلس به عنوان رئیس قوه تلقی می‌شود و یکسری اختیارات ویژه دارد، در جلسات ویژه‌ای شرکت می‌کند، گاهاً در مواردی نظیر جلسه سران سه قوه به جای مجلس اظهار نظر می‌کند و تصمیم می‌گیرد، به همین خاطر رئیس مجلس مهم است و علاقه داریم کسی در رأس این مجموعه باشد که اولاً به نظرات نمایندگان حتماً اعتنا کند چراکه مجلس نماینده‌محور است، نماینده در مجلس حرف می‌زند لذا حتماً جایگاه نماینده باید جدی گرفته شود، ضمن اینکه هر کسی که می‌خواهد رئیس شود باید تعهد بدهد که به نظرات نماینده و نمایندگان توجه کند، به بیان دیگر به نماینده‌محوری توجه کند و رئیس‌محوری نباشد و فرماندهی و ریاست تلقی نشود.
اینها مواردی است که ما باید از آن کسانی که نامزد و داوطلب هستند بشنویم و این تعهدات اخلاقی را از دریافت کنیم. بعضاً مجلس کوتاهی کرده بعضی از اختیارات مجلس به شوراهای عالی مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی یا شورای عالی فضای مجازی واگذار شده، به این صورت که به زور این اختیارات را از مجلس گرفته‌اند که این خودش جای بحث دارد. در موقعیت‌های مذکور رئیس مجلس است که دسترسی دارد و می‌تواند از حقوق مجلس، نمایندگان و ملت دفاع کند. از این‌رو باید دیدگاه‌های داوطلبین ریاست مجلس را مشاهده کنیم و بدانیم که صاحب چه دیدگاه‌هایی هستند چراکه نمی‌خواهیم یک تصمیم رفاقتی بگیریم.
* این مختصاتی که در مورد ریاست مجلس مطرح کردید به ذهن من آمد که قالیباف کلاً از گزینه‌ها حذف می‌شود، چراکه از نظر ریاست دستوری و پادگانی اعتراضاتی به او شده است. بنابراین به نظر می‌رسد قالیباف نمی‌تواند در این گزینه‌ها مطرح شود، این برداشت از صحبت‌های شما درست است؟
باید مشاهده کنیم طرف‌هایی که نامزد هستند و اعلام آمادگی می‌کنند، چه نمره‌ای در آیتم‌های مذکور می‌گیرد، این نمره تعیین کننده است.
داوطلبین ریاست مجلس باید موضع خود را در مورد تحریم‌ها اعلام کنند*چه آیتم‌هایی؟
در حقیقت داوطلبین باید دیدگاه‌های خود را نسبت به مسائل معیشتی کشور، داخلی و رفع تحریم‌ها روشن کنند چراکه با شعار نمی‌شود یکی بگوید تحریم نعمت است. بعد بگوییم بخش اصلی مشکلات مربوط به تحریم و مسائل نقل و انتقال مالی است افراد باید روشن مواضع خود را اعلام کنند و بگویند آیا دنبال طرحی مثل طرح موسوم به لغو تحریم‌ها هستند که باز کار را بدتر کنند یا در این حوزه دنبال یک گشایشی هستند.
* علاوه بر مختصاتی که به مسائل سیاسی برمی‌گردد آیا مختصات شخصی، فردی، خانوادگی، مواردی که مربوط به حاشیه افراد است، هم می‌تواند در انتخاب افراد موثر باشد یا خیر؟
طبیعتاً ما کسی را که به عنوان رئیس مجلس انتخاب می‌کنیم که علی‌القاعده ویژگی‌های بارز نسبت به آن متوسط مجلس داشته باشد. از نظر سلامت خودش، از نظر مدیریت، توانمندی، سواد، فرهیختگی، باید قاعدتاً از معدل مجلس بالاتر باشد.
*قالیباف این معدل را دارد؟
باید با رقبا بسنجیم. یک امر نسبی است. نمی‌شود در مورد مطلق فرد اظهارنظر کرد.
رقابت جدی بر سر کرسی ریاست، به نفع مجلس است*آیا شما در فراکسیون مستقلین چک‌لیست برای انتخاب رئیس مجلس دارید یا خیر؟ به عبارت دیگر برآورد کلی برای جایگاه رئیس مجلس دارید؟ یعنی چک لیست دارید که بگویید هر کسی از این ۲۵ یا ۱۰۰ تا ویژگی حداکثر امتیاز را آورد...
چک لیست نوشته شده نیست ولی نانوشته در ذهن همه وجود دارد. بالاخره می‌خواهیم فردی را برای ریاست مجلس انتخاب کنیم. البته امتیازات نوشته هم می‌تواند باشد، به این ترتیب که اگر تعداد کاندیداها زیاد بود باید روی کاغذ بیاوریم که بشود جمع‌بندی کرد اما اگر تعداد کاندیداها کم باشد، شاید بشود به صورت ذهنی آنها را برآورد کرد.
*آقای ذوالنوری اخیرا اعلام کرد چند نفر به او پیشنهاد کردند برای ریاست مجلس اعلام کاندیداتوری کنند، شما به ذوالنوری چنین پیشنهاد می دهید؟
خیر،البته ما علاقمندیم که تعداد کاندیداها بیشتر باشد. یعنی هر کسی که احتمال می‌دهد می‌تواند این مسئولیت را عهده‌دار شود، اعلام کاندیداتوری کند چراکه در این شرایط بهتر می‌توان انتخاب کرد. در حقیقت اینکه به همه بگوییم خیر، شما توانش را ندارید، آن وقت تعداد کاندیداها بسیار محدود می‌شود.
بر همین اساس اگر فردی از ما بپرسد داوطلب ریاست مجلس شود یا خیر، نهی نمی‌کنیم. اتفاقاً هر اندازه تعداد داوطلبین بیشتر باشد، قدرت انتخاب و چالش بیشتر است. اگر هیچ کسی کاندید نشود و یک نفر کاندید شود، او بی‌خیال می‌نشیند اما زمانی که چهار، پنج نفری نامزد شوند، یک انتخابات جدی صورت بگیرد، به رأی‌گیری مرحله دوم بکشد، بعد آن رئیس حواسش را جمع می‌کند و می‌گوید من یک یا چند رقیب جدی در این مجلس دارم، از این‌رو مجبور می‌شود آیین‌نامه را رعایت کند، شأن نمایندگان را رعایت کند و مدیریت درست و صحیحی را در مجلس اعمال کند.
به همین دلیل می‌گویم اگر تعداد بیشتری داوطلب ریاست مجلس باشند و رقابت جدی باشد، به نفع مجلس است، از این‌رو از اعلام آمادگی همه دوستان استقبال می‌کنیم.
۲۷۲۱۱
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1897947
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد